Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk

“Biliyordu yürek aklın yapacaklarını ama nafile nasıl engel olsundu ki. Asırlardır hangi âşık vuslata ermiş söylesene. Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı, Tahir ile Zühre daha nice aşıklar….Sorarım sana aşktan yanmadan geçen var mı? Var mı vuslata eripte aklını yitirmeyen?

Aşk. Öyle güzel öyle kutsal bir kelime ki. Var mıdır anlamını derinlemesine yaşayan?

Herkes aşık oldum der de, var mıdır aşktan yanan?

Yandı işte bu iki can. Yıllarca kendi içlerinde yandılar. Yanıp tekrar doğdular. Aştan demlendiler adeta.

Vuslat oldu; kavuştular. Eeeee sonra ne oldu? Aşık olan için için yanmaya devam etti.

Şimdi sen soruyorsun ya  “Adam mı çok sevdi, kadın mı?” diye. Bence ikisi de yanıp kül oldu aşklarından.”

Ben bu kitabı okuduğumda aklımdan tam da bu kelimeler geçti. Aşk tam anlamıyla neydi bizim için? Kendimi bunu sorgularken buldum. Okuduğum kitap beni iliklerime kadar etkilemiş ve bir o kadar da şaşırtmıştı. Çünkü olaylar ve duygular bir nesnenin yani kitabın dilinden anlatılıyordu. Akış o kadar sürükleyici işlenmiş ki okurken hiçbir şekilde sıkılmıyorsunuz. Okumamın üzerinden baya bir zaman geçmiş olmasına rağmen okurken kendimi Binbir Gece Masallarında gibi hissettiğim duygusu hala taze 🙂

Kesinlikle tavsiye ederim, okuma listenize alın bence 😉

NOT: Oluşturduğumuz sayfamızın ilk içerik yazısı. Tamamen kendi düşüncelerimiz ve tecrübelerimizi paylaşıyoruz. Hatalar, yanlışlar varsa affola 😉